آموزش عکاسی در شب

اکثر علاقه‌مندان به عکاسی، دردسر‌های زیادی را هنگام عکاسی در شب تجربه کرده‌اند. تصویر بسیار کم‌نور، عکسی با نویز بالا یا سوژه‌های محو و گنگ مواردی هستند که در عکاسی شب احتمالا با آن‌ها مواجه می‌شویم؛ اما باید چه اصولی را رعایت کنیم تا به بهترین نتیجه ممکن در عکاسی شب برسیم؟ اساساً دوربین ما توانایی ثبت تصاویر با کیفیت و وضوح بالا را در شب دارد؟ و با اینکه در عکاسی شب عملکرد دوربین تا چه اندازه به نوع لنز متصل به آن بستگی دارد؟در این مقاله سعی شده است به صورت کلی جواب سؤالات فوق داده شود و به یک دید کلی در زمینه عکاسی در شب رسید.

رسیدن به بهترین نتیجه در عکاسی شب، در مرحله اول به تنظیمات مناسب دوربین بستگی دارد. در واقع تنظیم صحیح دوربین، کلید رسیدن به نتیجه مطلوب در تمام زمینه‌های عکاسی است. جالب است بدانید که یک قانون کلی برای تنظیم دوربین در عکاسی شب وجود ندارد و باید تنظیمات دوربین بر اساس محیط و آن چیزی که در پایان می‌خواهیم به آن برسیم تعیین شوند. با این وجود متن زیر می‌تواند راهنمای مفیدی برای علاقه‌مندانی باشد که می‌خواهند شگفتی‌های شب را به ثبت برسانند.

کنترل نوردهی

اکثر دوربین‌ها می‌توانند به صورت خودکار پارامتر‌های مربوط به نوردهی مثل ایزو و سرعت شاتر را با توجه به نور محیط محاسبه کند. قرار دادن تنظیمات نوردهی در حالت خودکار شاید کار را بسیار راحت کند ولی با توجه به اینکه کنترل تمامی تنظیمات به دوربین سپرده‌شده ممکن است تصویر نهایی با چیزی که در ذهنتان می‌خواهید به آن برسید بسیار تفاوت داشته باشد. حالت‌های خودکار دیگری مثل حالت اتوماتیک S و P در دوربین‌های نیکون و Tv, Av در دوربین‌های کانن نیز وجود دارد. در حالت اول تنها کافی است که سرعت شاتر را تنظیم کنید و بقیه تنظیمات را به دوربین بسپارید. در حالت دوم نیز اولویت نوردهی به تنظیم دیافراگم داده می‌شود؛ یعنی کافی‌ است با توجه به عمق میدانی و وضوحی که می‌خواهید در تصویر داشته باشید دیافراگم خود را تعیین ‌کنید تا پارامترهای دیگری مثل ایزو و شاتر به صورت خودکار محاسبه ‌شوند. در این حالت ممکن که سرعت شاتر دوربین بسیار کاهش یابد؛ بنابراین استفاده از سه‌پایه هنگام گرفتن عکس ضروری است. یا تمام این تفاسیر در حالت خودکار بسیار بعید به نظر می‌رسد که دوربین تصویر مورد نظر شما را ارائه دهد.

اکثر عکاسان حرفه‌ای هنگام عکاسی در شب توصیه می‌کنند که تنظیمات دوربین را بر روی حالت اتوماتیک قرار ندهید و پارامترهای مربوط به نوردهی یعنی ایزو، سرعت شاتر و عدد دیافراگم را خودتان تنظیم کنید تا به نتیجه مطلوب برسید؛ اما در مواقعی حالت‌های نیمه خودکار اولویت شاتر و اولویت دیافراگم نیز می‌تواند کارآمد باشد.

نورسنجی

انواع متدهای نورسنجی در دوربین‌های دیجیتال در واقع تعیین می‌کند که نور کدام نواحی از کادر برای نوردهی دقیق تصویر محاسبه شود. حالت نورسنجی نیز بسته به شرایط محیطی که در آن به عکاسی می‌پردازیم باید تعیین شود. به طور طبیعی در شب به علت نور کم، کنتراست زیادی بین آسمان شب و سوژه‌های روی زمین وجود ندارد؛ بنابراین نورسنجی در حالت نقطه‌ای یا ناحیه‌‌ای می‌تواند انتخاب درستی باشد. در مناطق شهری که نورهای مصنوعی بسیاری وجود دارد برای اوراکسپوز نشدن عکس می‌توان به صورت نقطه‌ای بر روی منابع نور، نورسنجی کرد.

ایزو

در عکاسی شب بسیاری از مباحث مطرح شده در مورد حساسیت ایزو است. در هنگام عکاسی بر روی سه‌پایه، حساسیت ایزو می‌تواند با توجه به نیازتان خیلی کم یا زیاد باشد. ولی در مواقعی که به‌ناچار برای جلوگیری از تاری بیش از حد تصویر باید سرعت شاتر را بالا برد، ایزو به یک پارامتر کلیدی تبدیل می‌شود. در این مواقع باید بین ایزو و سرعت شاتر یک مصالحه برقرار کرد تا عکس ثبت شده از کمترین نویز ممکن برخوردار شود.

کاهش نویز تصویر

اکثر کمپانی‌های تولید کننده دوربین‌های دیجیتال به طور مستمر بر روی کاهش نویز تصویر هزینه بسیاری صرف می‌کنند؛ اما اغلب تصاویر ثبت شده در شب به علت بالا بودن ایزو نویز بالایی دارند. بسیاری از دوربین‌ها هنگام ذخیره سازی، عکس خام را به فرمت JPEG تبدیل می‌کنند. در این فرمت برای کاهش نویز تصویر، از وضوح و جزییات آن کاسته می‌شود؛ بنابراین بهترین روش برای کاهش نویز تصویر ذخیره آن با فرمت RAW و اصلاح آن در نرم‌افزارهایی مثل ادوبی فتوشاپ یا لایت روم است.

انتخاب لنز و دوربین مناسب

اگر شما لنز مناسبی را در عکاسی شب به همراه نداشته باشید تقریباً غیر ممکن است که به یک تصویر ایده‌آل از یک منظره در شب دست یابید. لنزهایی که حداکثر بازشدگی دیافراگم بالایی دارند یعنی عدد دیافراگم آن‌ها چیزی در حدود F1.2 تا F2 است، لنزهای بسیار مناسبی در عکاسی شب به شمار می‌روند. به عنوان مثال یک لنز با عدد دیافراگم F1.2 در یک سرعت شاتر به خصوص دو برابر بیشتر از یک لنز با دیافراگم F2 نور دریافت می‌کند؛ بنابراین آزادی عمل بیشتری را هنگام استفاده از یک لنز F1.2 در اختیار خواهیم داشت. دوربین نیز بسته به این که از چه سنسوری استفاده می‌کند می‌تواند در نتیجه نهایی بسیار تأثیرگذار باشد. مثلاً حسگر فول فریم در ایزو‌های بالا به طور معمول نویز کمتری نسبت به حسگرهای APS-C تولید می‌کنند. به علاوه نسبت نویز به سیگنال‌ها در سنسور‌های مختلف متفاوت است؛ بنابراین اگر می‌خواهید عکاسی در شب را به صورت اختصاصی دنبال کنید باید دوربینی تهیه کنید که سنسور آن از کمترین نویز ممکن برخوردار باشد.